kategoria: Lactoral IBD

Flora bakteryjna jelit spełnia w przewodzie pokarmowym człowieka wiele różnych funkcji. Wywiera pozytywny wpływ na perystaltykę jelit, bierze udział w metabolizmie składników pokarmu i odbudowie nabłonka jelita. Jednak jej najistotniejsza rola polega na udziale w układzie immunologicznym. Skład flory bakteryjnej układu pokarmowego zależy od wielu czynników, przede wszystkim od rodzaju odcinka przewodu pokarmowego, który zasiedla, wieku, rodzaju przyjmowanego pokarmu i ogólnego stanu zdrowia. Naukowcy doliczyli się ponad 1500 różnych gatunków bakterii zasiedlających przewód pokarmowy człowieka. Badania naukowe dowiodły, że równowaga w składzie tych mikroorganizmów warunkuje prawidłowe funkcjonowanie całego ustroju. Zachwianie tej równowagi zmniejsza odporność na infekcje i stanowi czynnik ryzyka rozwoju poważnych chorób, takich jak atopowe zapalenie skóry, zespół jelita wrażliwego, alergie, czy choroba Leśniowskiego-Crohna.

Na czym polega choroba Leśniowskiego-Crohna?

Choroba Leśniowskiego-Crohna polega na przewlekłym procesie zapalnym, który toczy się w przewodzie pokarmowym. Może obejmować dowolny jego odcinek lub, w skrajnych przypadkach, rozciągnąć się na całej długości – od jamy ustnej, aż po odbyt. Najczęściej jednak rozwija się w końcowym odcinku jelita cienkiego. W przebiegu pojawiają się wielokrotnie okresy zaostrzeń i remisji, a sama choroba trwa latami. Ze względu na dolegliwości, jakie wywołuje, znacznie obniża jakość życia i sprawność osoby chorej. Do najczęstszych objawów należą: ból brzucha (umiejscowiony często po prawej stronie), wzdęcia, biegunka, osłabienie, szybkie chudnięcie, stany podgorączkowe i gorączka. Często pojawia się krew w stolcu oraz dochodzi do zwężenia jelita i zmian w okolicy odbytu, w postaci ropni, bolesnych pęknięć i przetok jelitowo-skórnych. Objawy schorzenia są zróżnicowane i zależą od lokalizacji oraz stopnia zaawansowania. Im dłużej trwa, tym większe wywołuje dolegliwości. Z czasem mogą pojawić się zmiany ogólnoustrojowe, takie jak np. choroby wątroby, bóle stawów, rumień guzowaty, zapalenie jamy ustnej, obrzęki, zaburzenia rytmu serca. Częste biegunki mogą doprowadzić do odwodnienia organizmu i utraty cennych elektrolitów. Oprócz bolesnych i kłopotliwych dolegliwości, związanych z przebiegiem choroby, dołącza się do nich również niekorzystne oddziaływanie na psychikę osoby chorej. Często czuje się ona osamotniona i odrzucona przez otoczenie (z powodu wstydliwych objawów choroby i niedostatecznej wiedzy ludzi na jej temat) i popada w depresję.

Diagnoza

Ponieważ choroba często rozwija się w utajeniu przez kilka lat, jej objawy mogą wskazywać na wiele innych dolegliwości, a ponadto występują częste okresy nawrotów i remisji, postawienie właściwej diagnozy jest bardzo trudne. Należy w tym celu wykonać szereg specjalistycznych badań, między innymi: badanie krwi, USG jamy brzusznej, rentgen jamy brzusznej z użyciem kontrastu, kolonoskopię (endoskopowe badanie jelita) z pobraniem wycinków, tomografię komputerową i rezonans magnetyczny. Nieraz zdarza się, że schorzenie zostaje rozpoznana przypadkowo, na przykład podczas mylnie zdiagnozowanego zapalenia wyrostka robaczkowego, czy niedrożności jelit.

Przyczyny choroby Leśniowskiego-Crohna

Niestety, pomimo wielu badań etiologia występowania tej choroby nie została do końca poznana. Wiadomo jedynie, że schorzenie należy do grupy chorób autoimmunologicznych. Wywołuje ją nieprawidłowa reakcja odpornościowa śluzówki jelita na alergeny, które dla organizmu zdrowego są nieszkodliwe. Oprócz czynników immunologicznych lekarze wymieniają również zaburzenia flory bakteryjnej jelita grubego, czynniki genetyczne (ok. 10% przypadków) oraz środowiskowe, takie jak nadmierne stosowanie używek, silny stres oraz prowadzenie niehigienicznego trybu życia.

Leczenie choroby Crohna

Leczenie choroby uzależnione jest od jej umiejscowienia i stopnia zaawansowania. Najczęściej podawane są czopki przeciwbólowe i wlewki doodbytnicze, łagodzące stan zapalny. Nieraz stosuje się preparaty 5-aminosalicylanów, glikokortykosteroidy oraz tiopuryny, rzadziej antybiotyki. Niestety, stosowanie tych metod u wielu pacjentów nie przynosi pożądanych skutków i konieczna jest operacja chirurgiczna (resekcje wycinków jelita). Można stwierdzić, że w zasadzie leczenie polega jedynie na łagodzeniu przykrych objawów choroby. Im wcześniej zostanie ona wykryta, tym łatwiej uśmierzać ból i likwidować stan zapalny w jelitach, co pozwala wydłużać okresy remisji. Istotne jest, aby pacjenci prowadzili higieniczny tryb życia i stosowali odpowiednią dietę. Warto stosować specjalne probiotyki, odbudowujące i wspierające florę bakteryjną jelit. Dobre efekty uzyskuje się dzięki stosowaniu probiotyku lactoral IBD. Zawiera on trzy szczepy bakteryjne Lactobacillus plantarum, Lactobacillus rhamnosus oraz Bifidobacterium longum. Badania in vitro potwierdziły między innymi ich skuteczność w uszczelnianiu bariery jelitowej oraz w ograniczeniu rozwoju wielu patogenów w jelitach. W procesie leczenia istotną rolę odgrywa również opieka psychologa, który pomaga pacjentowi uporać się z problemami emocjonalnymi, towarzyszącymi chorobie oraz stresem.

Choroba Crohna – dieta

Zalecenia żywieniowe przy chorobie Crohna opierają się na badaniach klinicznych. Z diety należy bezwzględnie wykluczyć napoje alkoholowe. Jedzenie w chorobie Leśniowskiego-Crohna powinno być urozmaicone i lekkostrawne, ponieważ wzdęcia i biegunki szybko doprowadzają do wychudzenia i osłabienia. Lekarze zalecają częste spożywanie gotowanej marchewki, ryżu oraz pieczonych jabłek. Dieta przy chorobie Crohna polega na unikaniu produktów i potraw, które mogą wywołać podrażnienie przewodu pokarmowego. Należą do nich przede wszystkim: pszenica, mleko i jego przetwory, jajka, banany oraz ostre przyprawy. Nieraz, przy znacznym zaostrzeniu choroby, konieczne jest żywienie pozajelitowe. Posiłki w chorobie Crohna należy podawać często, ale w małych ilościach. Nie powinny zawierać sztucznych barwników ani konserwantów. Szczególnie niekorzystne są produkty tłuste i smażone oraz bardzo słodkie. Najlepiej spożywać potrawy gotowane na parze, z dodatkiem mięsa z indyka. Należy ograniczyć również spożywanie potraw zawierających dużo błonnika, zwłaszcza w okresie nasilonych objawów, ponieważ wywołują one bolesne wzdęcia. Do produktów takich należą płatki owsiane, kasza jęczmienna, warzywa, owoce oraz nasiona roślin strączkowych. Należy również ograniczyć ilość cukrów, głównie fruktanów, które zawarte są w pieczywie, makaronie, cebuli, czosnku, kapuście, brokułach i szparagach. Fruktany wywołują wzdęcia i biegunkę. Zaleca się również spożywanie produktów wykazujących działanie przeciwzapalne. Należą do nich oleje roślinne, tłoczone na zimno (np. olej lniany i rzepakowy), orzechy, zielona herbata i gorzkie kakao. Należy dbać o dostarczenie organizmowi odpowiedniej ilości płynów. Napary z ziół o działaniu przeciwzapalnym i kojącym pomagają łagodzić podrażnienie jelit. Zalicza się tutaj rumianek, nagietek, szałwię oraz siemię lniane.

Stosowanie odpowiedniej diety oraz przyjmowanie probiotyków pozwala znacznie złagodzić przykre objawy choroby. Miejmy nadzieję, że wkrótce powstanie w laboratoriach specyfik skutecznie zwalczający tę przykrą chorobę.

Polecane artykuły

Zacznij pisać i naciśnij Enter, aby wyszukać